Een huwelijk is een gebeurtenis die over de hele wereld gevierd wordt. De vraag is alleen hoe?

Zo heeft de kleur rood voor chinezen een speciale betekenis, steekt men in Zwitserland een bloemenkrans in brand en wordt de kousenband (http://bit.ly/KSdgUs) van de bruid in Spanje in stukjes geknipt. Als echte wereldburgers kunnen jullie natuurlijk ook gewoon enkele tradities bij elkaar voegen voor een huwelijk op jullie manier!

Finse traditie

In Finland is het lange tijd gebruikelijk geweest dat de bruid deur na deur langs ging en de cadeaus die zij dan ontving vervoerde in een kussensloop. Dit deed de bruid overigens niet alleen, ze werd tijdens deze tocht bijgestaan door een oudere getrouwde man, die symbool stond voor een lang en gelukkig huwelijk.

Verloven in Turkije

Tijdens een Turkse verloving worden de ringen aan een lintje vastgemaakt, waarna het paar de ringen om elkaars vingers schuift. Het lintje wordt daarna doorgeknipt door een imam of familielid van het meisje. Op het moment dat het lintje is doorgeknipt, is het aanstaande bruidspaar verloofd.

Hindu geluk 

De meeste bruidsparen checken bij het ontwaken als eerste het weer op hun huwelijksdag. Niemand zit immers te wachten op een stortbui wanneer het tijd is voor de fotoreportage in het park of een tot in de puntjes voorbereide lunch in de kasteeltuin. Of toch wel? Volgens de Hindoestaanse traditie wordt regen op je trouwdag beschouwd als teken van geluk.

Relaxen in Egypte

Trouwen brengt vaak ook een hoop spanning met zich mee. De voorbereidingen kosten veel tijd, waarbij sommige bruiden zich zelfs op de dag zelf nog druk maken over de aankleding van de locatie, of de bruidstaart wel op tijd geleverd word en of ome Piet het wel naar zijn zin heeft. In Egypte snappen ze dit! Het is hier een traditie dat de familie van de bruid de eerste week na de bruiloft voor het eten zorgt, zodat het bruidspaar kan relaxen.

Bruidstaart uit Rome

Het verhaal gaat dat de traditie van de bruidstaart haar oorspong vindt bij de oude Romeinen. Tijdens huwelijksinzegeningen braken de geestelijken een stuk brood boven het hoofd van de kersverse bruid voor een lang en gelukkig huwelijk. In andere culturen lieten ze tarwe, bakmeel of cake op het hoofd van de bruid vallen. De kruimels brachten geluk en werden door de aanwezige gasten opgegeten. De Britten bakten vroeger mandjes van droge crackers die de gasten mee naar huis namen aan het einde van de dag. In de Middeleeuwen brachten de gasten kleine cakejes mee, die werden opgestapeld op een tafel. Volgens de traditie moesten de bruid en bruidegom elkaar over alle taartjes heen kussen. Uiteindelijk besloot een jonge bakker al deze cakejes te verzamelen en er glazuur overheen aan te brengen. En voila, de geboorte van de bruidstaart was een feit!

Bruidsjurk uit Azië

Kijk niet vreemd op als je in Azië iemand tegen komt in een jurk met geborduurde hijskranen erop. Als de mythe klopt zullen deze bruidsparen elkaar altijd trouw blijven gedurende het huwelijk.

Bruidspaar in Zweden

In zweden hebben ze zo hun eigen idee over de traditie waarbij de vader van de bruid zijn dochter naar de bruidegom brengt: ze vinden het onzin! In dit land komen de bruid en bruidegom gewoon samen binnen!

Iers cadeau

Neem een bel als huwelijkscadeautje mee wanneer je ooit op een Ierse bruiloft wordt uitgenodigd. Het geluid van de bel zou ‘evil spirits’ buiten de deur houden, harmonie brengen en herinnert het bruidspaar aan de huwelijksgelofte.

Koreaanse bruidsschoenen

Bij de traditionele trouwkledij dragen Koreaanse bruiden typische bootvormige zijden bruidschoenen mét witte katoenen sokken! De drie geverfde rode cirkels op beide wangen en voorhoofd weren boze geesten af.

Bloemen in India

In India spelen bloemen een grote rol tijdens een bruiloft. Een traditie die generatie op generatie wordt doorgegeven is dat de broer van de bruidegom na de huwelijksceremonie bloemblaadjes over het kersverse bruidspaar strooit om het kwaad te weren.

Vurig Zwitserland

In Zwitserland was het lange tijd gebruikelijk om de bloemkrans die de bruid tijdens de huwelijksplechtigheid droeg, na het jawoord in brand te laten steken door de ceremoniemeester. Het werd beschouwd als een teken van geluk als de krans snel verbrand was.

Rijst uit het Verre Oosten

Ook zo dol op het gooien van rijst naar het bruidspaar? Deze traditie symboliseert voorspoed en vruchtbaarheid. Hierop bestaan veel varianten. In Polen wordt serpentine naar het pas gehuwde paar gegooid en in Nederland kiest men tegenwoordig –vanuit milieu oogpunt- eerder voor bruidsbellenblazers.

Knippen in Spanje

In Spanje worden de kousenband van de bruid en de stropdas van de bruidegom in kleine stukjes geknipt. Alle aanwezige vrijgezelle gasten kunnen deze stukjes kopen, want volgens de aloude traditie brengen deze verknipte stukjes geluk bij het vinden van de ware!

Geluk in Engeland

Beng jij bang voor spinnen? In Engeland blijkbaar niet, want daar gelooft men dat een gevonden spin in de bruidsjurk juist geluk brengt.

Marokkaans goud

In Marokko spelen juwelen een belangrijke rol in de huwelijkstraditie. Wanneer een man zijn toekomstige bruid ten huwelijk vraagt, gaat dit vaak gepaard met een bruidsschat die bestaat uit gouden sieraden.

Joodse Ketoeba

In het Joodse huwelijkscontract (Ketoeba) staat beschreven dat de bruidegom tijdens het huwelijk verplicht is voedsel, onderdak, kleren en emotionele zorg aan zijn vrouw te bieden. Het document wordt door twee getuigen getekend en heeft een wettelijke betekenis.

Italiaanse bruidsdecoratie

Sommige bruidsparen dragen in de nacht voor de bruiloft vaak iets groens. Volgens de traditie brengt dit geluk en rijkdom. Een ander leuk gebruik is dat alle in-, door- en uitgangen waar het bruidspaar doorheenloopt worden versierd met aan elkaar vastgemaakte linten. Dit staat symbool voor de eenheid van de newly weds.

Griekse gezelligheid

Grieken zijn dol op openluchthuwelijken met veel dans en gezelligheid. Alle gasten eten en drinken wijn en raki mee, waarbij er geen onderscheid is tussen de dag- en avondgasten. De gewoonte is dat het bruidspaar iedere gast persoonlijk langsgaat om op het huwelijk te toasten.

Chinees rood

De Chinese cultuur kent veel verschillende huwelijkstradities. De bekendste is dat de kleur rood in dit land symbool staat voor geluk!

En dan natuurlijk nog een aantal Nederlandse tradities en gebruiken!

Het boeket

Het bruidsboeket is van oorsprong een verrassing voor de bruid, want de bruidegom werd geacht dat uit te zoeken. De bruid moest dus maar afwachten wat zij op haar huwelijksdag aan bloemen kreeg. Gelukkig werd wel rekening gehouden met de kleur van de bruidsjapon.

Kleding voor de bruidegom

Traditioneel droeg een bruidegom een jacquet met grijs vest, zilvergrijze das en grijze handschoenen. Sokken en schoenen waren zwart en de hele outfit werd gecomplementeerd met een hoge hoed. Had de man een militaire of andere officiële functie waarbij hij een uniform droeg, dan werd hij verondersteld in uniform te trouwen.

Advertentie

Huwelijksadvertenties zie je niet zo veel meer als vroeger, maar mochten jullie besluiten er één te plaatsten, dan hoort de naam van de man boven de naam van de vrouw te staan.

Feest en receptie

Wie je uitnodigt voor het feest en de receptie bepalen jullie helemaal zelf. Traditioneel is een receptie bedoeld voor het feliciteren van het bruidspaar en worden daar voor de mensen uitgenodigd waarmee het paar geen emotionele band heeft (denk aan collega’s, relaties, kennissen en verre familieleden).

Jullie bepalen uiteraard zelf hoe het diner er uit gaat zien en zullen de traditie van vroeger om na de bruiloft bij de ouders van het meisje thuis te eten, waarschijnlijk niet in stand houden.

Tafelschikking
Tijdens een officieel diner heeft het bruidspaar volgens de etiquette een vaste plek aan tafel. Zij zitten in het midden aan de lange kant van de meestal ook lange tafel. De bruidegom zit zo dicht mogelijk bij het hart van zijn kersverse bruid, dus links van haar.

Naast de bruid zit de vader van de bruidegom en naast de bruidegom zit de moeder van de bruid. Afhankelijk van de ruimte zit de vader van de bruid tegenover de moeder van de bruid, anders zit hij naast haar. Hetzelfde geldt voor de moeder van de bruidegom: naast of tegenover haar man. Volgens de officiële tafelschikking zitten naast de ouders van het bruidspaar aan weerskanten de getuigen en de bruidskinderen. Hierna volgt, net als in de bruidsstoet, de naaste familie.
Heeft de bruid of bruidegom geen ouders meer dan nemen de getuigen of naaste familieleden de plek van de ouders in. De tafelschikking voor de andere gasten is geheel aan jullie. Zet, om elkaar snel te leren kennen, mensen die elkaar niet kennen eens bij elkaar. Maar probeer van te voren wel in te schatten welke gasten wel en niet bij elkaar zullen passen.

Gebruik naambordjes om de gasten hun plaats te wijzen. Heb je een hele grote groep met veel tafels, maak dan een plattegrond en schakel de oudere bruidskinderen in om iedereen zijn plek te wijzen.

Aardig weetje: dat de bruid aan de linkerkant van de bruidegom moest staan dateert uit de tijd dat de bruidegom zijn rechterhand vrij moest houden. Dit omdat hij zijn zwaard moest kunnen pakken om zijn bruid, en zichzelf, te verdedigen tegen aanvallers en jaloerse rivalen.

Cadeautjes

Het geven van cadeautjes als aandenken aan je feest is een Franse gewoonte die dateert uit de zestiende eeuw. Toen was het geven van -vaak hele dure- geschenken voorbehouden aan koningen en anderen van adellijke afkomst. Later werd het gebruik gemeengoed en werden de geschenken meer een aardigheidje voor de gasten.

Je hebt als bruidspaar op een receptie weinig tijd en gelegenheid om de geschenken uit te pakken. Ook envelopjes maak je niet open. Je nieuwsgierigheid zal je moeten bedwingen tot een ander tijdstip en -echt waar- niets is leuker (nou ja, bijna niets) dan na afloop van de dag op je bed zitten en samen al die envelopjes uitpakken.

Het is trouwens wel handig als de gevers hun naam op het cadeau schrijven. Of je kunt voor het aannemen van de cadeaus en het opschrijven van de namen de hulp inschakelen van bruidsmeisjes of een ouder kind uit je naaste familie.

Iets ouds, iets blauws en iets geleend etc.

Iedereen kent wel ‘de’ bekende uitspraak voor de bruid dat ze ‘iets ouds, iets nieuws, iets geleend en iets blauws’ bij zich moet hebben op haar trouwdag. In Engeland is het versje nog iets uitgebreider: Something old, something new, something borrowed, something blue, and a lucky sixpence in your shoe. Dit stamt uit de tijd dat men het idee had dat, als een bruid iets leende van een andere, gelukkig getrouwde, vrouw, het geluk van die vrouw ook over zou gaan op de bruid.

Het blauw is een symbool van trouw, liefde en bescheidenheid en zou de stabiliteit van de relatie verhogen. Lang geleden droegen bruiden in Israël een blauw lint als symbool van liefde en trouw.

In Engeland werd in de zeventiende eeuw de ‘sixpence’ -een symbool van geluk- gegeven als onderdeel van de bruidsschat. De bruid stopte de munt in haar rechterschoen om zo het geluk af te dwingen.

Er zijn veel symbolen en tekenen van geluk en ongeluk. Voor een bruid die klaar is om het huis te verlaten, op weg naar het stadhuis, zal een laatste blik in de spiegel haar geluk brengen.

Zeker vroeger prees je jezelf gelukkig als je onderweg naar het stadhuis een schoorsteenveger aan het werk zag. En die gelukstekens zag, en zie, je ook in regenbogen, spinnen, lammetjes en padden .

Het boeket

Het gooien van het bruidsboeket naar de ongetrouwde dames in je gezelschap is een oorspronkelijk vooral in Amerika veel gehanteerd gebruik. Daar heeft de bruid vaak assistentie van volwassen, ongehuwde bruidsmeisjes die aan het eind van de dag allemaal bij elkaar gaan staan. De bruid staat met de rug naar hen toe en gooit haar bruidsboeket. Het bruidsmeisje dat het boeket vangt is, volgens de overlevering, de volgende die in het huwelijksbootje stapt.

Kousenband

En er wordt nog meer gegooid: de kousenband. Die wordt aan het einde van de dag door de bruidegom van het been van zijn echtgenote gehaald. Hij gooit hem in de richting van het verzamelde groepje vrijgezelle mannen. Wie hem vangt is volgens de traditie de volgende kandidaat voor het huwelijk.

Blik

De gewoonte om blik achter de auto van het bruidspaar te binden aan het eind van de dag stamt, naar alle waarschijnlijkheid, van het gebruik om schoenen achter de auto te binden. Deze traditie is weer afgeleid van de traditie om schoenen naar het bruidspaar te gooien als zij in het rijtuig zitten.

Symbolisch speelden schoenen vroeger sowieso een belangrijke rol bij het huwelijk. Zo was het bijvoorbeeld gebruikelijk dat de vader van de bruid de bruidegom een schoen gaf als symbool van de overdracht van de verantwoordelijkheid voor zijn dochter. En om zijn dominantie aan te geven, klopte de bruidegom zijn bruid zachtjes met een schoen op het hoofd. Deze traditie valt heden ten dagen waarschijnlijk niet meer zo in de smaak, heren…..

Foto: Shutterstock